John Maxwell Coetzee „Dzieciństwo Jezusa”

Credit Line: Gisela Klein

     Życia po życiu

Kto pędzi tak późno przez noc i wiatr?
To ojciec, syna w ramionach ma;
On chłopca trzyma i ściska co sił,
I chroni czule przed zimnem złym.

Johann Wolfgang Goethe „Król Olch”
 przekład Andrzej Lam

Niekiedy nawet tarcza stworzona przez ramiona kochającego ojca nie jest w stanie uchronić syna przed złym losem. A jeśli tych ramion zabraknie? Jakie szanse ma mały chłopiec pozbawiony siły i oparcia w ojcu? Czy bez  miłości i ojcowskich wskazówek może przetrwać i stać się tym, kim mógłby być? Nie od rzeczy pojawia się w powieści Coetzeego „Dzieciństwo Jezusa” fragment tego poematu Goethego – jest chyba równie istotnym odwołaniem co historie biblijne. 

Olga Rudnicka „Natalii 5”

"Pięć kobiet na ulicy" Ernst Ludwig Kirchner (1880–1938)
Źródło: Wikimedia

                  Pięć palców jednej dłoni

Co, poza płcią, może łączyć zahukaną matkę dwójki dzieci z kobietą-cyborgiem, lalką Barbie, przebojowym wampem i szarą, choć niezwykle złośliwą, myszką?  Okazuje się, że całkiem sporo.

Było ich pięć. Jak pięć palców jednej dłoni. W różnym wieku, o odmiennym wyglądzie i temperamencie. Wszystkie lekko zbzikowane choć każda w swój odrębny sposób. Żadna z nich nie wybrałaby nikogo z tej piątki na swoją przyjaciółkę. Wręcz przeciwnie, trzymałaby się jak najdalej od takiego towarzystwa. A jednak okazało się, że nie tylko noszą wszystkie takie samo imię i nazwisko, ale są ze sobą blisko spokrewnione. Niefrasobliwie zawierający związki i płodzący dzieci ojciec bohaterek – nie wiadomo czy z uwagi na specyficzne poczucie humoru, czy też w ramach ułatwień dla pamięci – nadawał córkom to samo imię. Ponieważ niezwykle skutecznie ukrywał swoje kolejne małżeństwa i dzieci, dopiero po śmierci ojca przyszło im odkryć, że nie są jedynymi – jak dotąd przypuszczały – owocami z jego lędźwi. Na osłodę i złagodzenie szoku zostawił im w spadku po milionie, dom na spółkę i… tajemnicę do rozwiązania. 

Nicholas Carr „Płytki umysł. Jak Internet wpływa na nasz mózg”

"Psyche" John William Waterhouse (1849–1917) Źródło: Wikimedia

          Psyche w Sieci

„Chociaż jednostki i społeczeństwa podejmują zapewne bardzo różne decyzje co do tego, których narzędzi używają, nie oznacza to, że jako gatunek mamy szczególną kontrolę nad kierunkiem albo tempem rozwoju technologicznego”[1].

Jak ciekawska Psyche otwierająca szkatułkę Wenus, tak i my, wpatrując się w ekrany monitorów nie mamy pojęcia co tam naprawdę znajdziemy i jaki będzie to miało wpływ na nasze umysły. Wykorzystujemy osiągnięcia nauki i techniki sięgając po nie tym chętniej im większe przynoszą ułatwienia. Przyjmujemy, że nowa technologia to tylko kolejne narzędzie, którym posługujemy się zgodnie z własnymi potrzebami i zasadami; instrumenty które pozwalają nam sięgać po wiedzę, lepiej kontrolować zewnętrzny świat. Zapominamy, lub nie dopuszczamy do świadomości faktu, że każde nowe urządzenie, z którego korzystamy zmienia nie tylko nasze otoczenie, lecz zmienia także nas.

O tym, jaki wpływ ma na ludzi Internet, jakie są tego przyczyny oraz jakie mogą być skutki stara się ukazać w swojej książce „Płytki umysł. Jak Internet wpływa na nasz mózg” Nicholas Carr, jeden ze znanych amerykańskich publicystów i badaczy Sieci.