tag:blogger.com,1999:blog-51819841735482446662024-03-13T06:28:05.774+01:00Okres ochronny na czarowniceWarzę w tym kociołku mikstury-opowieści o książkach, które przeczytałam. Obrazy uzupełniają tekst na zasadzie niekoniecznie racjonalnych skojarzeń i wyobrażeń. Słowa moje, obrazy chwytane w locie przez zafascynowane oczy. <br><br>Chaotyczne i nieposkładane myśli, które ani rusz nie chcą się ułożyć w rzeczowy tekst, cytaty i wiersze żyją osobnym życiem na "Wrzosowej polanie".Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.comBlogger239125tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-56188308675504958662020-08-12T10:44:00.001+02:002020-08-12T10:44:57.966+02:00Radek Rak "Baśń o wężowym sercu, albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli"<p style="text-align: justify;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dGLVW7wo8Go/XzOjKSDqlwI/AAAAAAAADaw/ZZPPBMSVbHkro_kfFeN_lOUWqN-nrEJ0ACNcBGAsYHQ/s1025/H%25C3%25A9bert_Ofelia.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Radek Rak, Baśń o wężowym sercu, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="1025" data-original-width="800" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-dGLVW7wo8Go/XzOjKSDqlwI/AAAAAAAADaw/ZZPPBMSVbHkro_kfFeN_lOUWqN-nrEJ0ACNcBGAsYHQ/w313-h400/H%25C3%25A9bert_Ofelia.jpg" title="Ernest Hébert (1817-1908)" width="313"></a></b></div><div style="text-align: center;"><b> </b><b>Pije Kuba do Jakuba…</b><br></div><br><div style="text-align: justify;">Co prawda, autor nawiązuje do „Słowa o Jakóbie Szeli” Brunona Jasieńskiego, ale mnie się skojarzyło z popularną przyśpiewką biesiadną, która wbrew pozorom wcale nie jest taka beztroska, bo wytyka różne nasze przywary a przede wszystkim zaleca umiar w spożywaniu napojów wyskokowych. A z tym, w dziewiętnastowiecznej wsi, którą opisuje Rak w powieści „Baśń o wężowym sercu, albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli” było marnie. Żydowski karczmarz polewał, chłop przepijał ostatnie złotówki a kabzę napełniał sobie polski szlachetka, do którego należały gorzelnie (O tym często zapominamy, bo łatwiej obcego winą obarczyć). Tak to się działo w galicyjskiej wsi pod zaborem austriackim. Było prawie jak teraz: pany i chamy. Pany wymachiwały szabelkami i przy sutej wieczerzy rozprawiały o polskości i patriotyzmie a chamy w pocie czoła obrabiały pańskie pola i za byle przewinienie zbierały baty. Tam narodził się Jakub Szela, chłopski król, który porwał chamów do walki nie z zaborcą, lecz z tymi, którzy ich bezpośrednio ciemiężyli. Rabacja galicyjska, zwana również galicyjską rzezią ze względu na jej okrucieństwo odbiła się szerokim echem w ówczesnym świecie i zostawiła trwały ślad w historii: chłopi Szelę wielbili, panowie nazywali zdrajcą narodu. Prawda, jak zwykle leży gdzieś pośrodku, co zgrabnie wykorzystał autor snując baśń, w której zło łączy się z dobrem, lub zamienia z nim miejscami.</div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;"><span></span></div><a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2020/08/radek-rak-basn-o-wezowym-sercu-albo.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-64561304025673837562020-05-25T15:08:00.001+02:002020-05-25T15:08:56.480+02:00Salman Rushdie „Quichotte”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-qujqD8OdHEE/Xsu_n8-uUtI/AAAAAAAADZc/27A1EY8mlmYQAvO_mWYVVYS53FO6ZWjYACNcBGAsYHQ/s1600/windmills-ArtTower%2BPixabay.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Salman Rushdie, Quichotte, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="1111" data-original-width="1600" height="277" src="https://1.bp.blogspot.com/-qujqD8OdHEE/Xsu_n8-uUtI/AAAAAAAADZc/27A1EY8mlmYQAvO_mWYVVYS53FO6ZWjYACNcBGAsYHQ/s400/windmills-ArtTower%2BPixabay.jpg" title="Salman Rushdie, Quichotte, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Windmills by <a href="https://pixabay.com/pl/illustrations/wiatraki-energia-wiatru-m%C5%82yny-3665078/">ArtTower na Pixabay</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>Tyle potworów do zgładzenia </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Dawno, dawno temu pewien nieco szalony szlachcic naczytawszy się rycerskich opowieści postanowił zostać jednym ze szlachetnych kawalerów, walczyć ze złem i potworami, które to uczynki pozwoliłyby mu zdobyć serce pięknej dziewicy – Dulcynei. Nie tak dawno temu, może rok lub dwa, pewien starszy mężczyzna prowadzący puste i monotonne życie wędrownego handlowca umilał sobie czas oglądając programy telewizyjne. Oglądał ich tak wiele, że po pewnym czasie zaczęła mu się zacierać granica pomiędzy światem iluzji a rzeczywistością. To w świecie iluzji znalazł kobietę swoich marzeń i postanowił, pokonując wszelkie przeszkody, zasłużyć na jej szacunek i miłość. Co więcej, podobnie jak pewien znany stolarz gorąco marzył o tym, by mieć syna. Jeden wystrugał z drewna kukiełkę chłopca, która cudownie ożyła, drugi siłą pragnienia i mocy deszczu meteorytów przywołał młodego człowieka z nicości. Obydwaj chłopcy nie godzili się na taki połowiczny żywot i z całych sił pragnęli stać się prawdziwymi ludźmi, w czym miała im pomóc Wróżka o Błękitnych Włosach i surowy i zasadniczy świerszcz Grillo Pa(r)lante.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2020/05/salman-rushdie-quichotte.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-24358404009425569412020-05-07T12:29:00.000+02:002020-05-26T09:31:12.623+02:00Angelika Kuźniak"Olga Boznańska. Non finito"<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Yxaj8raEzYY/XrPdI2XaE0I/AAAAAAAADYc/yYO96YI4eiwfAXeVD0BGSu5fwlN9hMJ8gCNcBGAsYHQ/s1600/800px-Bozna%25C5%2584ska_Girl_with_chrysanthemums.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Kuźniak, Boznańska-Non finito, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="1032" data-original-width="800" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-Yxaj8raEzYY/XrPdI2XaE0I/AAAAAAAADYc/yYO96YI4eiwfAXeVD0BGSu5fwlN9hMJ8gCNcBGAsYHQ/s400/800px-Bozna%25C5%2584ska_Girl_with_chrysanthemums.jpg" title="Kuźniak, Boznańska-Non finito, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="310"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: xx-small;">Olga Boznańska "Dziewczynka z chryzantemami" 1894 r.</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><b>Samotna w tłumie </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Obrazy Olgi Boznańskiej – mroczne tło i poszarzałe postacie, które się z niego wyłaniają jak duchy – jakby przesączały się z innego wymiaru. Albo wręcz przeciwnie – wtapiają się w tło, zanikają. Gdzieniegdzie tylko pojawia się jakaś jasna plama, która przyciąga wzrok. Okazuje się jednak, że moje wrażenia są mylne, bo jak pisze Angelika Kuźniak – autorka biografii Olgi Boznańskiej:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
„(…) uznanie Boznańskiej za malarkę »szarości« jest nieporozumieniem. Najnowsze badania konserwatorskie, między innymi ściągnięcie pociemniałego werniksu, pokazują, że poszczególne pociągnięcia pędzla na obrazach Boznańskiej to mieszanki kilkudziesięciu różnych barw”[1]. <br>
<br>
Cóż… niewątpliwie ma rację, niemniej jednak wrażenie woskowych postaci na ziemistoszarym tle tkwi we mnie bez względu na tę wiedzę. Właściwie niewiele potrafię napisać o obrazach Olgi Boznańskiej. Mnie osobiście, największa chyba polska portrecistka kojarzy się przede wszystkim z obrazami dzieci. Pewnie dlatego, że te akurat są mi najbardziej znane, jako że tematyka dzieci w sztuce od dawna mnie fascynuje. Niemniej jednak nie jestem pewna czy sięgnęłabym po biografię malarki – doczekała się ich kilku – gdyby nie przykuło mego wzroku czarno-białe zdjęcie artystki z białym psiakiem w ramionach na okładce tej najnowszej, autorstwa Angeliki Kuźniak i intrygujące „non finito” w tytule. Musiałam się dowiedzieć, co zacz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2020/05/angelika-kuzniakolga-boznanska-non.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-65000995381515463452019-11-27T14:26:00.003+01:002019-11-27T14:28:11.647+01:00Wiesław Myśliwski "Ucho Igielne"<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-CavfJy24Bx4/Xd52YfK2mwI/AAAAAAAADXA/9Oo9_etMKiwpAFRZd5h9M0-rgn0W90gZgCNcBGAsYHQ/s1600/ucho%2Bigielne.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Wiesław Myśliwski, Ucho Igielne, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="799" data-original-width="533" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-CavfJy24Bx4/Xd52YfK2mwI/AAAAAAAADXA/9Oo9_etMKiwpAFRZd5h9M0-rgn0W90gZgCNcBGAsYHQ/s400/ucho%2Bigielne.jpg" title="Wiesław Myśliwski, Ucho Igielne, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="266"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Ucho Igielne. Credit Line: <a href="https://www.flickr.com/photos/jfossaert/5149262973/">Jeoren Fossaert</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b> Młodość i starość w jednym stoją ciele…</b><br>
<br>
„Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona, tak samo jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj komu bije dzwon. Bije on tobie...”[1] – pisał John Donne a Wiesław Myśliwski w swojej najnowszej powieści „Ucho Igielne” stwierdza, że nie tylko stanowimy fragment otaczającego nas świata, lecz również w każdym z nas pojawiają się i trwają okruchy tego, z czym zetknęliśmy się w ciągu naszego życia. W każdym z nas zamieszkują cząstki innych osób, z którymi zetknął nas los; stanowią one nierozerwalną część naszej osobowości. Nie tylko tych, które poznaliśmy osobiście, lecz także tych spotkanych przelotnie; tych, z których dziełami obcowaliśmy. Każdy obejrzany obraz, przeczytana książka czy utwór muzyczny pozostawia w nas jakiś ślad, który sprawia, że jesteśmy tacy jacy jesteśmy.<br>
<br>
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/11/wiesaw-mysliwski-ucho-igielne.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-73007705787339861502019-11-13T14:47:00.000+01:002019-11-13T15:01:11.473+01:00Yu Hua „Kroniki sprzedawcy krwi”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-TjHJTqCgRgs/XcwGr-2pOgI/AAAAAAAADUU/YSZCQvsiFBMGfs_5H6UyMQCAXP5ztSFgQCKgBGAsYHg/s1600/heart-Gerard%2BAltmann.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Yu Hua, Kroniki sprzedawcy krwi, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="901" data-original-width="1280" height="281" src="https://1.bp.blogspot.com/-TjHJTqCgRgs/XcwGr-2pOgI/AAAAAAAADUU/YSZCQvsiFBMGfs_5H6UyMQCAXP5ztSFgQCKgBGAsYHg/s400/heart-Gerard%2BAltmann.jpg" title="Yu Hua, Kroniki sprzedawcy krwi, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://pixabay.com/pl/illustrations/serce-medycznych-zdrowie-choroby-2372134/">Gerd Altmann na Pixabay</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<b>Krew nie woda </b></div>
<br>
<div style="text-align: justify;">
Kiedy czytamy o Chinach za czasów Mao włos może zjeżyć się na głowie nie tylko z powodu rzeczy okrutnych i strasznych, lecz również z powodu różnych, całkowicie absurdalnych z obecnego (i przeszłego) punktu widzenia czynów. Stal wytapiano z garnków i patelni w skleconych byle gdzie i byle jak piecach, zarządzono wielką akcję tępienia wróbli, które (ponoć) przyczyniały się do zmniejszenia plonów, czy też prowadzono na ogromną skalę handel krwią. Ten ostatni często poprzez objazdowe stacje, w których warunki higieniczne urągały zdrowemu rozsądkowi a chęć łatwego zarobku sprawiała, że zarówno pośrednicy jak i dawcy nie przestrzegali podstawowych zasad bezpieczeństwa. Efektem były nie tylko zaniedbane pola uprawne i wycieńczeni ludzie, lecz również całe wymarłe wioski, bo dawcy zostali zarażeni AIDS. Te wątki pojawiają się nie tylko w literaturze non fiction, lecz coraz częściej znajdują swoje odbicie w utworach współczesnych chińskich pisarzy. Temat handlu krwią pojawia się w satyrycznej powieści Lianke Yana „Sen wioski Ding” oraz w „Kronikach sprzedawcy krwi” Yu Hua.<br>
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div></div><a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/11/yu-hua-kroniki-sprzedawcy-krwi.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-6725047190483574522019-11-05T14:21:00.000+01:002019-11-05T14:21:10.419+01:00Mark Helprin „Zimowa opowieść”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-xNtb-bRffjI/XcFy77hWi9I/AAAAAAAADSw/FpzBtpdTt68DhWyTQVmYpfecFNaGKwRbQCNcBGAsYHQ/s1600/niebieski.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Mark Helprin, Zimowa opowieść, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="914" data-original-width="1280" height="285" src="https://1.bp.blogspot.com/-xNtb-bRffjI/XcFy77hWi9I/AAAAAAAADSw/FpzBtpdTt68DhWyTQVmYpfecFNaGKwRbQCNcBGAsYHQ/s400/niebieski.jpg" title="Mark Helprin, Zimowa opowieść, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://pixabay.com/pl/photos/bia%C5%82y-ko%C5%84-pracy-galop-4031101/">Dorota Kudyba z Pixaby</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>Oda do Nowego Jorku</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Najpierw obejrzałam film. Dawno to było i niewiele pamiętam poza tym, że była to baśń o wielkiej miłości i o odwiecznej walce dobra ze złem. Silnie oddziałująca na emocje i dość zawikłana. W powieści Marka Helprina ten wątek, choć ważny, jest jedną z wielu historii, także miłosnych, które są pretekstem do snucia opowieści o Nowym Jorku, jego historii, mieszkańcach, jego pięknie i brzydocie. Wydaje mi się, że to on jest prawdziwym bohaterem książki. Miasto, które od początku swego istnienia było magnesem przyciągającym masy ludzkie wędrujące w nadziei na odnalezienie szczęścia i spokoju. Miasto, które ze względu na swój ogrom i różnorodność mogłoby być zwierciadłem całego świata.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/11/mark-helprin-zimowa-opowiesc.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-79197348181989717332019-10-24T10:54:00.000+02:002019-10-24T10:56:19.447+02:00Federico Andahazi „Księga zakazanych rozkoszy”<div style="text-align: center;">
<i><b>Czytać, nie czytać...</b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-n62B3Mg_Izo/XbFg_8f-jaI/AAAAAAAADSA/GQgQsw1A5kc1rcOgZglHHonP3rH8IzzRgCNcBGAsYHQ/s1600/Jean_Auguste_Dominique_Ingres%252C_La_Grande_Odalisque%252C_1814.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Andahazi, Księga zakazanych rozkoszy, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="891" data-original-width="1600" height="356" src="https://1.bp.blogspot.com/-n62B3Mg_Izo/XbFg_8f-jaI/AAAAAAAADSA/GQgQsw1A5kc1rcOgZglHHonP3rH8IzzRgCNcBGAsYHQ/s640/Jean_Auguste_Dominique_Ingres%252C_La_Grande_Odalisque%252C_1814.jpg" title="Federico Andahazi, Księga zakazanych rozkoszy, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="640"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: xx-small;">"Wielka odaliska" Jean Auguste Dominique Ingres. Źródło: <a href="https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielka_odaliska#/media/Plik:Jean_Auguste_Dominique_Ingres,_La_Grande_Odalisque,_1814.jpg">Wikipedia</a></span></i></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>„Czytanie nie powinno być postrzegane jako intelektualna przyjemność ani tym bardziej jako rozrywka (…). Czytanie jest świętym dziełem, zarezerwowanym dla tych, którzy potrafią interpretować Pismo Święte i szerzyć je wśród maluczkich”[1]. </b><br>
<br>
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/10/federico-andahazi-ksiega-zakazanych.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-28391719871653887672019-10-17T13:13:00.000+02:002020-05-25T17:34:15.791+02:00Rafel Nadal "Klątwa rodziny Palmisano"<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-c_cCyu2-ksw/XahE6u2E1uI/AAAAAAAADRY/NbW8mEGSbz4DhCnTkE2EB385FFdErGSiwCNcBGAsYHQ/s1600/Alberobello%2B-%2BPug%2BGirl.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Nadal, Klątwa rodziny Palmisano, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="532" data-original-width="800" height="265" src="https://1.bp.blogspot.com/-c_cCyu2-ksw/XahE6u2E1uI/AAAAAAAADRY/NbW8mEGSbz4DhCnTkE2EB385FFdErGSiwCNcBGAsYHQ/s400/Alberobello%2B-%2BPug%2BGirl.jpg" title="Rafel Nadal, Klątwa rodziny Palmisano, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Alberobello (osiedle trulli) by <a href="https://www.flickr.com/photos/pug_girl/9498071122/">Pug Girl</a>l</span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<i><b>Fikcja i historia </b></i></div>
<br>
<div style="text-align: justify;">
Chyba nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego jak bardzo odmienne rzeczy przykuwają uwagę różnych ludzi w książkach. Co więcej, mogą to być sprawy, które dla samego autora są niezbyt istotne. Chociaż… W przypadku Rafela Nadala byłabym skłonna pokusić się o domniemanie, że to właśnie fascynacja włoską Apulią i Basilicatą legła u podstaw jego powieści. Muszę przyznać, że dałam się porwać jego opisom trulli, miasta wykutego w kamieniu czy targu w Altamurze. Bardzo, bardzo. Po prostu muszę to zobaczyć na własne oczy.<br>
<br>
</div><a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/10/rafel-nadal-klatwa-rodziny-palmisano.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-22413182338148693652019-04-19T18:22:00.001+02:002020-05-25T17:34:54.085+02:00Zack Davisson „Yūrei. Niesamowite duchy w kulturze japońskiej”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-E1tkzSpvmBk/XLns1Ec-eKI/AAAAAAAADO8/rbIpl-k4Z7oaLtaFpyK_uhSfiPoVW_gUACLcBGAs/s1600/Yoshitoshi%2BTsukioka%252C%2BDemon%2BUbume%2B%25281878%25E2%2580%25931884%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Zack Davisson, Yurei, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="379" data-original-width="257" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-E1tkzSpvmBk/XLns1Ec-eKI/AAAAAAAADO8/rbIpl-k4Z7oaLtaFpyK_uhSfiPoVW_gUACLcBGAs/s400/Yoshitoshi%2BTsukioka%252C%2BDemon%2BUbume%2B%25281878%25E2%2580%25931884%2529.jpg" title="Zack Davisson, Yurei, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="270"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Duch Okiku (1890) by Yoshitoshi Tsukioka</span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>W świecie japońskich duchów</b></div>
<div style="text-align: center;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Kiedyś zauroczył mnie opis japońskiego święta zmarłych Obon,
kiedy to dusze bliskich, którzy odeszli zapraszane są do domów na
świąteczny poczęstunek i zabawy a po trzech dniach żegnane i odsyłane do
krainy zmarłych. W tym dniu wszystkie rzeki i strumienie
przyciągają wzrok chyboczącymi się na falach lampionami, które mają
wskazywać duchom drogę powrotną. W tradycji japońskiej nie ma piekła ani
nieba, jest kraina żywych - anoyo i leżąca w bliżej nieokreślonym
miejscu kraina zmarłych – konoyo. Tylko podczas Obon mur pomiędzy
światami staje się przenikliwy i dusze przodków mogą ponownie zawitać w
domowe pielesze. Bywa jednak, że duch zmarłego, którego skrzywdzono lub w
którym tkwi jakieś niespełnione pragnienie czy niewykonane zadanie nie
przenosi się do zaświatów tylko pozostaje wśród żywych dopóki nie
zostaną odkupione lub pomszczone zniewagi i uchybienia wobec niego.
Zamiast duchem opiekuńczym goryō staje się budzącym grozę yūrei i biada
wszystkim tym, którzy przyczynili się do jego niedoli za życia. </div>
<br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/04/zack-davisson-yurei-niesamowite-duchy-w.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-34113412436161838552019-03-22T10:14:00.000+01:002020-05-25T17:35:20.221+02:00Tarjei Vesaas "Ptaki"<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-lXQ9M7UQxVM/XJSlFeiYDqI/AAAAAAAADOU/flQL5uVSQIoWZb94rMd9jxPoTZft5TH0wCLcBGAs/s1600/Hellbrunn_Schloss_-_Festsaal_Fresken_Decke_3a.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" data-original-height="960" data-original-width="1280" height="300" src="https://4.bp.blogspot.com/-lXQ9M7UQxVM/XJSlFeiYDqI/AAAAAAAADOU/flQL5uVSQIoWZb94rMd9jxPoTZft5TH0wCLcBGAs/s400/Hellbrunn_Schloss_-_Festsaal_Fresken_Decke_3a.jpg" title="Vesaas, Ptaki, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Credit Line: <a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Paintings_of_birds#/media/File:Hellbrunn_Schloss_-_Festsaal_Fresken_Decke_3a.jpg">Wolfgang Sauber</a><span class="mw-mmv-source-author"> </span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>Nie taka bajka</b></div>
<br>
<div style="text-align: justify;">
„Brat i siostra siedzieli na progu ubogiej chaty, w której mieszkali sami, tylko we dwoje. Wieczór był ciepły, czerwcowy, ściany ze starych drewnianych bali, nagrzane słońcem, wydzielały silny, rozleniwiający zapach[…]. Mieszkali w całkowitym niemal odosobnieniu, jak okiem sięgnąć ani jednej zagrody, dopiero za świerkowym lasem przebiegał główny trakt obok dużego osiedla. Po tej stronie lśniło jezioro, przeciwległe jego brzegi majaczyły daleko, daleko. Woda sięgała do odnóża pagórka, na którym był zbudowany ich dom, tam w dole Matis i Hege mieli własny pomost i łódź. Tylko ogrodzony kawałek ziemi stanowił ich własność, poza tym nic więcej nie posiadali”[1]. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Tak mogłaby rozpoczynać się bajka o Jasiu i Małgosi trochę już posuniętych w latach. Starsza siostra, może nieco surowa, ale troskliwa i opiekuńcza, i młodszy braciszek, który mimo upływu lat zachował dziecięcą umysłowość i wrażliwość. Niestety, nie można powiedzieć, że żyli długo i szczęśliwie. Nie tylko chata stała na uboczu, także ich życie, szczególnie życie Matisa toczyło się na marginesie wiejskiej społeczności. Nierozumiany, wytykany palcami jako „pomylony” cierpiał katusze, bo choć tak bardzo starał się zasłużyć na ludzką sympatię i szacunek, spotykał się jedynie z lekceważeniem i drwiną. Jedno drobne wydarzenie, niewielka zmiana w codziennej monotonii skłoniły Matisa do marzeń o tym, że teraz w ich życiu coś się zmieni.<br>
<br>
<br>
</div><a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/03/tarjei-vesaas-ptaki.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-67813475046980705322019-02-25T13:50:00.000+01:002020-05-25T17:35:51.250+02:00Durian Sukegawa "Kwiat wiśni i czerwona fasola"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
<b>Szczypta soli</b></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-w5iHnvcWMXc/XHPeF-ZDaPI/AAAAAAAADNs/Pzwyi7CF2M0D65oFAvvauLOmUbI4Apb2ACEwYBhgL/s1600/1280px-Yoshino_Sakura_Tidal_Basin_DC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Durian Sukegawa, Kwiat wiśni i czerwona fasola, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="960" data-original-width="1280" height="480" src="https://3.bp.blogspot.com/-w5iHnvcWMXc/XHPeF-ZDaPI/AAAAAAAADNs/Pzwyi7CF2M0D65oFAvvauLOmUbI4Apb2ACEwYBhgL/s640/1280px-Yoshino_Sakura_Tidal_Basin_DC.jpg" title="Durian Sukegawa, Kwiat wiśni i czerwona fasola, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="640"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_%C3%97_yedoensis#/media/File:Yoshino_Sakura_Tidal_Basin_DC.jpg">Uberlemur Wikipedia</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br></div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="" style="clear: both; text-align: justify;">
Różnych wydarzeń<br>
wspomnienia niesie zwiewne<br>
kwiat wiśni*<br>
<br>
</div><a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/02/durian-sukegawa-kwiat-wisni-i-czerwona.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-7868726951148770992019-02-19T13:59:00.000+01:002019-02-19T16:57:32.312+01:00Guillermo Arriaga „Dziki”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-zn4GyA1s0mw/XGv2KFjasUI/AAAAAAAADM8/ofWxxYGnny8R6V4etvQbfG24kxtIeuOEgCLcBGAs/s1600/Steven%2BVacher.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Arriaga, Dziki, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" height="266" src="https://2.bp.blogspot.com/-zn4GyA1s0mw/XGv2KFjasUI/AAAAAAAADM8/ofWxxYGnny8R6V4etvQbfG24kxtIeuOEgCLcBGAs/s400/Steven%2BVacher.jpg" title="Guillermo Arriaga, Dziki, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://www.flickr.com/photos/svacher/39785972675/">Steven Vacher</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>Ludzie i wilki</b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
„Oszukał go i schwytał w potrzask. Starł się z nim o wapiti. Zasłużył na zwycięstwo. Walczył z nim minuta po minucie, metr za metrem. Ale czy zwyciężyć oznaczało zabić?”[1].<br>
<br>
Kilka historii splecionych w jedną całość a w każdej z nich przemoc i śmierć. Ludzie i wilki. Człowiek przeciwko człowiekowi, człowiek kontra wilk. Który z tych światów jest bardziej nasączony okrucieństwem? W kim tkwi prawdziwa bestia? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/02/guillermo-arriaga-dziki.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-45929943977374018712019-02-08T17:45:00.003+01:002019-02-08T17:45:54.955+01:00Yuval Noah Harari „Homo deus”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-I8-b1IamzKM/XF2tRJ6XFXI/AAAAAAAADMU/JSgVXGwkjqAvvAN-B25JTokMw-3mnXXXQCLcBGAs/s1600/Blake_ancient_of_days.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Yuval Noah Harari, Homo deus, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="898" data-original-width="631" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-I8-b1IamzKM/XF2tRJ6XFXI/AAAAAAAADMU/JSgVXGwkjqAvvAN-B25JTokMw-3mnXXXQCLcBGAs/s640/Blake_ancient_of_days.jpg" title="Harari, Homo deus, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="448"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">"Ancient of Days" by William Blake (1757-1827) </span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>Jest lepiej a będzie…</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> </b><br>Yuval Noah Harari w swojej książce <a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2015/07/yuval-noah-harari-od-zwierzat-do-bogow.html">„Homo sapiens”</a> podjął się przeglądu historii ludzkości od czasów pierwotnych do dnia dzisiejszego próbując ustalić, co miało na nasz rozwój największy wpływ i dlaczego to człowiek stał się dominującym na Ziemi gatunkiem. Tym razem izraelski uczony zaprasza nas do rozważań na temat tego jakimi drogami będzie kroczyć ludzkość w przyszłości i jak też ona – biorąc pod uwagę obecne osiągnięcia i dążenia ludzi – może wyglądać. Oczywiście, Yuval Noah Harari nie rości sobie prawa do bycie prorokiem. Próbuje jedynie ustalić, w oparciu o naukowe osiągnięcia na różnych polach, zmiany które zaszły w postrzeganiu przez nas otaczającego świata oraz możliwe warianty naszego dalszego rozwoju. Dzieli się z czytelnikami swoimi spostrzeżeniami i wnioskami a przede wszystkim zadaje pytania; zachęca każdego by zastanowił się nad ważkimi kwestiami.</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/02/yuval-noah-harari-homo-deus.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-50507040053133308712019-01-22T15:04:00.000+01:002019-01-22T15:05:24.379+01:00Fernando Aramburu „Patria”<div style="text-align: center;">
<b>Bez nienawiści do języka nienawiści[1].</b></div>
<div style="text-align: center;">
<br></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-oGhYL-6OH7I/XEcc0zUxTMI/AAAAAAAADLo/-ZbM-iAt2fozrVAd6esve6_Yl52y3DAQACLcBGAs/s1600/Mural_del_Gernika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Fernando Aramburu, Patria, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola " border="0" data-original-height="650" data-original-width="1247" height="332" src="https://1.bp.blogspot.com/-oGhYL-6OH7I/XEcc0zUxTMI/AAAAAAAADLo/-ZbM-iAt2fozrVAd6esve6_Yl52y3DAQACLcBGAs/s640/Mural_del_Gernika.jpg" title="Fernando Aramburu, Patria, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola " width="640"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Mural of the painting "Guernica" by Pablo Picasso made in tiles and full size. Location: Guernica, CC BY-SA 3.0. Credit Line: <a href="https://www.blogger.com/Mural%20of%20the%20painting%20%22Guernica%22%20by%20Pablo%20Picasso%20made%20in%20tiles%20and%20full%20size.%20Location:%20Guernica,%20CC%20BY-SA%203.0.%20Credit%20Line:">Wikimedia</a></span><b><br></b></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
„Guernica” Picassa jest świadectwem ludzkiego okrucieństwa, jest krzykiem protestu wobec wojny i rozpaczliwym wołaniem jej ofiar. Nie pamiętam czy pierwszy raz zobaczyłam obraz Picassa, czy też najpierw poznałam historię doszczętnego zburzenia w wyniku bombardowania w 1936 roku najstarszej stolicy Kraju Basków. Na pewno jednak obraz w jego autentycznych wymiarach oglądałam już po tym, kiedy tragiczny los mieszkańców miasteczka był mi znany. Wywarł wtedy na mnie wstrząsające wrażenie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/01/fernando-aramburu-patria.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-22978137978664560932019-01-14T12:25:00.000+01:002019-01-29T15:55:57.406+01:00Lucy Cooke „Cała prawda o zwierzętach"<div style="text-align: center;">
<b>Pogromczyni mitów </b><br>
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-IuDxgJLU5Fc/XDxrFK6ptdI/AAAAAAAADLU/fxQtjdDHSUk1P_tUcn9I3ECdlPHzTx7zACLcBGAs/s1600/Ian%2BGlover.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Cooke Lucy , Cała prawda o zwierzętach, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="489" data-original-width="640" height="488" src="https://2.bp.blogspot.com/-IuDxgJLU5Fc/XDxrFK6ptdI/AAAAAAAADLU/fxQtjdDHSUk1P_tUcn9I3ECdlPHzTx7zACLcBGAs/s640/Ian%2BGlover.jpg" title="Cooke Lucy , Cała prawda o zwierzętach, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="640"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Rockhopper Penguin. Credit Line: <a href="https://www.flickr.com/photos/irglover/3293282434/">Ian Glover Follow</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Patrząc na podtytuł tej książki „Zakochane hipopotamy, naćpane leniwce i inne dzikie historie" spodziewałam się pełnych humoru opowiastek o zwierzętach, otrzymałam natomiast solidną porcję wiedzy na temat stworzeń dzielących z nami miejsce na Ziemi oraz historii ich poznawania przez ludzi. Uczennica Richarda Dawkinsa, autorka i producentka programów przyrodniczych w BBC, National Geographic i ITV bezpardonowo rozprawia się z mitami i niesprawiedliwymi opiniami krążącymi wokół niektórych przedstawicieli fauny. Sięga przy tym do najwcześniejszych bestiariuszy, w których sprawdzone informacje mieszały się z niestworzonymi historiami, które ludzie wymyślali by wypełnić luki wiedzy o zwierzętach, aby opowiedzieć o tym, jak w miarę rozwoju nauki kolejne mity traciły rację bytu. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/01/lucy-cooke-caa-prawda-o-zwierzetach.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-63638021251433687732019-01-02T12:51:00.001+01:002019-01-02T12:51:40.029+01:00Madeleine Thien „Nie mówcie, że nie mamy niczego”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-NCeTEiKhrK4/XCygkKbX68I/AAAAAAAADJk/VCAe_bjrXxUqm2tOd4t-rcNfRXWUBmyOACLcBGAs/s1600/Jason%2BHollinger.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Madeleine Thien, Nie mówcie, że nie mamy niczego, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="450" data-original-width="600" height="300" src="https://1.bp.blogspot.com/-NCeTEiKhrK4/XCygkKbX68I/AAAAAAAADJk/VCAe_bjrXxUqm2tOd4t-rcNfRXWUBmyOACLcBGAs/s400/Jason%2BHollinger.jpg" title="Madeleine Thien, Nie mówcie, że nie mamy niczego, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://www.flickr.com/photos/7147684@N03/921738854/">Jason Hollinger</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b> Opowieść się nie kończy…</b><br><br><span style="font-size: x-small;">„Teraźniejszość jest wszystkim, co mamy, (…) choć to jedyna rzecz, której nigdy nie zdołamy uchwycić w garść”[1]. </span><br><br>Los rozdzielił Wu-Wei i Czwarty Maja, jedno przewędrowało wyschnięte pustynie, drugie popłynęło za morze. Odnalezione fragmenty powieści – tylko trzydzieści jeden rozdziałów – przepisywane ręcznie przez zapaleńców, którzy pragnęli by nie zaginęła i czytywane przez kolejne pokolenia… Historia się powtarza i nowi kochankowie rzuceni w wir historii zostają rozdzieleni. Kochankowie, małżonkowie, dzieci, rodzice. Życie dopisuje kolejne rozdziały w miejsce tych zaginionych; opowieść toczy się dalej… </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2019/01/madeleine-thien-nie-mowcie-ze-nie-mamy.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-13915765070632995752018-12-27T11:15:00.000+01:002018-12-27T18:11:19.214+01:00James Seguin de Benneville „Yotsuya Kaidan” <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-fxQ1dDxUYBY/XCShOiffQmI/AAAAAAAADI4/IxTbLecdFIQr9noZeBlHGxV-C-mAzZmWwCLcBGAs/s1600/hokusai%2Bduch%2BOiwa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="James S. de Benneville, Yotsuya Kaidan, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="1105" data-original-width="800" height="400" src="https://2.bp.blogspot.com/-fxQ1dDxUYBY/XCShOiffQmI/AAAAAAAADI4/IxTbLecdFIQr9noZeBlHGxV-C-mAzZmWwCLcBGAs/s400/hokusai%2Bduch%2BOiwa.jpg" title="James S. de Benneville, Yotsuya Kaidan, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="287"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Katsushika Hokusai (1760-1849), Duch O'Iwa Źródło: <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Hokusai#/media/File:Katsushika_Hokusai_-_The_Lantern_Ghost,_Iwa_-_Google_Art_Project.jpg">Wikipedia</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b> Zemsta zza grobu</b><br>
<br>
„Yotsuya Kaidan” to jedna z najsłynniejszych japońskich opowieści o duchach spisana przez Jamesa Seguina de Benneville’a podczas jego wieloletniego pobytu w Japonii. Kaidan, czyli opowieści niesamowite upowszechniły się dzięki zabawie zwanej »opowieści przy stu knotkach«, podczas której słuchacze zebrani w ciemnym pomieszczeniu wysłuchiwali strasznych historii, po każdej z nich gasząc jedną świecę tak, że w miarę upływu czasu niesamowita atmosfera potężniała a opowieści stawały się coraz bardziej krwawe i okrutne. Wiele z nich stało się inspiracją dla twórców teatru kabuki i bunraku a także artystów, którzy w swojej sztuce chętnie przedstawiali pojawiające się w opowieściach nadprzyrodzone istoty. Historia O’Iwy doczekała się również wielu ekranizacji, stała się też pożywką dla wielu współczesnych horrorów – O’Iwa była pierwowzorem Sadako z filmu „Ring”.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Wersja przedstawiona przez de Benneville’a została oparta przede wszystkim na opowieści »Yotsuya Kaidan« Shunkinteia Ryuō, słynnego gawędziarza z Yoshiwary. Brakujące, czy też potraktowane pobieżnie wątki zostały uzupełnione dzięki »O’Iwa Inai Yūrei« Momogawy Jakuena oraz »Yotsuya Kaidan« jednego z najstarszych twórców kōdanów Shinsaia Tōyō. Autor podtrzymuje gawędziarską konwencję wywodząc całą historię od dziejów rodziców obojga głównych bohaterów O’Iwy i Iemona Tamijów. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/12/james-seguin-de-benneville-yotsuia.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-6348395101476461602018-12-13T19:08:00.004+01:002018-12-14T08:50:27.918+01:00Karolina Bednarz „Kwiaty w pudełku"<div style="text-align: center;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-5M4jUhRK7tI/XBKUpuQU1yI/AAAAAAAADIc/sK9nEuW2FJsUmmrlALYAt9m30A7Nc9BJwCLcBGAs/s1600/Darkangels.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Karolina Bednarz, Kwiaty w pudełku, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="449" data-original-width="640" height="280" src="https://3.bp.blogspot.com/-5M4jUhRK7tI/XBKUpuQU1yI/AAAAAAAADIc/sK9nEuW2FJsUmmrlALYAt9m30A7Nc9BJwCLcBGAs/s400/Darkangels.jpg" title="Karolina Bednarz, Kwiaty w pudełku, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://www.flickr.com/photos/18406928@N00/5540261546/">Darkangels</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<b>Chryzantema i… garnitur</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
Nie mogłam się powstrzymać by nie sparafrazować tytułu publikacji Ruth Benedith „Chryzantema i miecz”. Czytając felietony Karoliny Bednarz trudno mi było oprzeć się wrażeniu, że o ile dawny samuraj uległ metamorfozie w tzw. salarymana i zamienił swój komplet mieczy na garnitur, o tyle kobieta w społeczeństwie japońskim wciąż pozostaje chryzantemą – jej pozycja i powinności nie uległy niemal żadnym zmianom. Nadal pozostaje na najniższym szczeblu hierarchii społecznej a jej najważniejszą powinnością jest bycie żoną i matką. Nauka i technika pędzą do przodu jak szalone natomiast tempo transformacji społecznych i kulturowych jest znacznie wolniejsze. Im bardziej zhierarchizowana i przywiązana do tradycji społeczność, tym trudniej przełamać, utrzymujące się często przez setki lat, poglądy i zwyczaje. Szczególnie jeśli dominującej grupie te zmiany zupełnie nie w smak. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/12/karolina-bednarz-kwiaty-w-pudeku.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-57605521903800407932018-12-05T11:11:00.000+01:002018-12-05T12:59:02.545+01:00Afonso Cruz „Dokąd odchodzą parasolki”<br>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-lQmVHqHhWIY/XAeZY3gZbRI/AAAAAAAADHc/7DoPlUKKFeM-Z13WfU0rc0Vul_48IMFQwCLcBGAs/s1600/mark%2Batwood.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Afonso Cruz, Dokąd odchodzą parasolki, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="300" src="https://4.bp.blogspot.com/-lQmVHqHhWIY/XAeZY3gZbRI/AAAAAAAADHc/7DoPlUKKFeM-Z13WfU0rc0Vul_48IMFQwCLcBGAs/s400/mark%2Batwood.jpg" title="Afonso Cruz, Dokąd odchodzą parasolki, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Credit Line: <a href="https://www.flickr.com/photos/fallenpegasus/2581694186/">Mark Atwood</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b>„Równowaga absurdalnie/ moralnie/ estetycznie niezrównoważona”[1].</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">„Serce człowieka nie jest wyłącznie w jego piersi, znajduje się też w osobach, które kocha, wewnątrz rodziny, wewnątrz przyjaciół. Jego krew nie płynie wyłącznie w jego ciele”[2]. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Mówi się, by nie oceniać książki po okładce. Po tytule też się nie powinno, ale przemawiający do wyobraźni obraz lub słowa mogą skutecznie kusić by po tę właśnie konkretną książkę sięgnąć i chcieć zapoznać się z jej zawartością. To przypadek powieści Afonso Cruza. Nie wiem czy każdy czytelnik, którego uwiódł tajemniczy tytuł będzie usatysfakcjonowany ale jestem pewna, że wielu, podobnie jak ja, natychmiast po zanurzeniu się w magicznym świecie opowieści zostanie w nim uwięzionych…</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/12/afonso-cruz-dokad-odchodza-parasolki.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-6292743547965040942018-11-29T10:36:00.000+01:002018-12-03T19:50:52.065+01:00Antonio Tabucchi "Dla Isabel. Mandala"<div style="text-align: justify;">
<b> Oczyszczenie</b><br>
<br>
„(…) śmierć jest zakrętem na drodze, umrzeć, to tylko tyle, co być niewidzialnym”[1]. <b><br></b> </div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-gLFVKoO-4hs/W_-qAbMgzkI/AAAAAAAADHA/rbaZNiaXjGYkIwkL-xWW1tuVU7vStFJywCLcBGAs/s1600/Taro%2BTaylor.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" data-original-height="425" data-original-width="640" height="424" src="https://1.bp.blogspot.com/-gLFVKoO-4hs/W_-qAbMgzkI/AAAAAAAADHA/rbaZNiaXjGYkIwkL-xWW1tuVU7vStFJywCLcBGAs/s640/Taro%2BTaylor.jpg" title="Antonio Tabucchi, Dla Isabel. Mandala, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="640"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">The Bubble Magician by <a href="https://www.flickr.com/photos/tjt195/33221790/">Taro Taylor</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Książka „Dla Isabel. Mandala” została po raz pierwszy wydana już po śmierci pisarza. Pisana przez wiele lat, odkładana przez wiele kolejnych nie doczekała się jego decyzji o publikacji. Mimo to była gotowa, z dedykacją i wstępem: <br>
<br>
„Prywatne obsesje, osobiste żale, które czas tłumi, lecz ich nie odmienia, niczym woda w rzece wygładzająca kamyki, dziwaczne fantazje i brak poczucia rzeczywistości: oto główne powody tej książki”[2]. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/11/antonio-tabucchi-dla-isabel-mandala.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-41177028598328414672018-11-20T17:40:00.001+01:002018-11-20T17:40:56.055+01:00Fiona Mitchell „Pokój służącej”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-vG8OpwPF7cw/W_Qzp_o9idI/AAAAAAAADGs/ujnr13vkOnoT6I7vFR2aZvVCtIHZymLeQCLcBGAs/s1600/Huang%2BChen-Wei.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" data-original-height="428" data-original-width="640" height="267" src="https://1.bp.blogspot.com/-vG8OpwPF7cw/W_Qzp_o9idI/AAAAAAAADGs/ujnr13vkOnoT6I7vFR2aZvVCtIHZymLeQCLcBGAs/s400/Huang%2BChen-Wei.jpg" title="Fiona Mitchell, Pokój służącej, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Merlion by Huang Chen-Wei</span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b>Taki wspaniały świat?!</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">„Większość apartamentów w Singapurze jest wyposażona w schron bombowy, taki jak ten, który miałam w mieszkaniu. Sypia w nim wiele pomocy domowych, żadna jednak na to nie narzekała”[1].</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Singapur – miasto-państwo położone na Półwyspie Malajskim; jedno z najmniejszych a zarazem najgęściej zaludnionych państw świata. Miasto Lwa – jego nazwa to zlepek dwóch sanskryckich słów simha (lew) i pura (miasto) – jest wspaniale rozwiniętym, nowoczesnym i bogatym miastem a Singapurczycy żyją na wyjątkowo wysokim poziomie. Rodowici Singapurczycy. Znacznie gorzej powodzi się napływowej sile roboczej. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/11/fiona-mitchell-pokoj-suzacej.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-60901788281270725412018-11-16T16:48:00.000+01:002019-11-13T15:08:16.942+01:00Wenguang Huang „Strażnik trumny: Opowieść o mojej rodzinie”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-A_E7ssg-avM/W-7h4s5hAgI/AAAAAAAADGM/eX_2f7-Youw9XLa7T2Z4TPrSXoxakISowCLcBGAs/s1600/Dahuting_tomb_mural_detail_of_a_woman%252C_Eastern_Han.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Wenguang Huang, Strażnik trumny, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" border="0" data-original-height="1000" data-original-width="664" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-A_E7ssg-avM/W-7h4s5hAgI/AAAAAAAADGM/eX_2f7-Youw9XLa7T2Z4TPrSXoxakISowCLcBGAs/s400/Dahuting_tomb_mural_detail_of_a_woman%252C_Eastern_Han.jpg" title="Wenguang Huang, Strażnik trumny, Okres ochronny na czarownice, Carmaniola" width="265"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Mural w grobowcu Dahuting. Źródło: <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Chinese_art#/media/File:Dahuting_tomb_mural_detail_of_a_woman,_Eastern_Han.jpg">Wikipedia</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b> Wiatr zmian</b><br>
<br>
<span style="font-size: x-small;">„Jeśli kto rodzicom swym usługuje aż po sił swych całkowite zużycie […] To choćby o nim mówiono, że nie pobierał nauk, powiem jednak, iż postępuje przecież jak ten kogo uczono”[1].</span><br>
<br>
Kobietom w Chinach zasadniczo nigdy nie było łatwo. Konfucjanizm wyznaczając ścieżki hierarchii i posłuszeństwa postawił kobietę na samym końcu piramidy ważności. Podlegała najpierw ojcu, braciom, potem małżonkowi i wreszcie synom, stała własnością mężczyzn. Taoizm ze swoim yin – żeńskim pierwiastkiem będącym symbolem bierności i ciemności oraz męskim yang – oznaką aktywności i jasności wcale tej sytuacji nie poprawił. Każdy kij ma jednak dwa końce… </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Chiński kult przodków zakorzeniony równie mocno jak konfucjańskie zasady wymagał szczególnej dbałości o dobro zmarłych antenatów – od ich szczęśliwego życia w zaświatach zależało dobro żyjących. Miejsce pochówku było wybierane starannie przez specjalistów feng shui a sam pogrzeb, poza ślubem, był najważniejszym dniem w życiu człowieka. Wierzono, że bliscy sobie zmarli, tak jak za życia, po śmierci powinni zostać połączeni. Komunistyczna ideologia chciała zetrzeć w proch wszystkie dotychczasowe wierzenia i kulturowe dokonania – stare zwyczaje jako wyraz ciemnoty i zabobonu zostały zakazane; cmentarze stały się jedynie ziemią, która powinna zostać wykorzystana na uprawy, a ciała zmarłych miały być kremowane. Jak jednak wytłumaczyć starej nieuczonej kobiecie, że zakaz Przewodniczącego Mao, o którym właściwie nie wie nic, uniemożliwia jej połączenie ze zmarłym wcześniej małżonkiem, a ona – spalona – nie ma żadnych szans na życie po śmierci? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/11/wenguang-huang-straznik-trumny-opowiesc.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-63895734945714887772018-11-09T14:49:00.000+01:002018-11-09T14:49:14.729+01:00Alejandro Palomas "O matko!"<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/--t-n0TSmlac/W-WOzI9psvI/AAAAAAAADF4/DgMnb-ZIdAM5m_WAEG0Y-r14gRvUkWccACLcBGAs/s1600/greg%2BThat%2BChair%252C%2Bin%2Bthe%2BMorning.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="500" height="300" src="https://2.bp.blogspot.com/--t-n0TSmlac/W-WOzI9psvI/AAAAAAAADF4/DgMnb-ZIdAM5m_WAEG0Y-r14gRvUkWccACLcBGAs/s400/greg%2BThat%2BChair%252C%2Bin%2Bthe%2BMorning.jpg" width="400"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="https://www.flickr.com/photos/itsgreg/1516463687/">Greg "That Chair, in the Morning"</a></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b> Kilka świateł i wiele cieni</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Zapożyczyłam tytuł tekstu od bohaterów książki hiszpańskiego pisarza Alejandra Palomasa. Powiedzonko to weszło na stałe do języka barcelońskiej rodziny jako określenie czegoś nie do końca satysfakcjonującego mającego jednakowoż parę plusów. Takie też są moje wrażenia po przeczytaniu książki. Niby mi się podobała, z drugiej jednak strony zawiodła moje oczekiwania. I sama nie wiem…</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Sylwester w Barcelonie. Żadna tam wielka impreza, małe rodzinne spotkanie organizowane corocznie od kilku lat – matka, jej brat i troje dorosłych dzieci – które nigdy do końca nie spełniło oczekiwań żadnej z zainteresowanych osób. Wyczekiwane przez wszystkich z nadzieją i niepokojem zarazem; obawą przed tym, co znów może zepsuć ten radosny w założeniu dzień. Ta jedna noc rozciąga się w relacji narratora w szereg historii ukazujących życie członków jego rodziny. Każdy z nich to odrębny mikroświat, który jednak połączony jest nierozerwalnymi więzami ze sobą nawzajem a przede wszystkim z matką, bo to ona jest główną bohaterką powieści i filarem rodziny. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/11/alejandro-palomas-o-matko.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-2484814261713753832018-08-03T17:53:00.000+02:002018-08-06T10:50:03.214+02:00Yei Theodora Ozaki „Wojownicy dawnej Japonii”<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-Ghi2TKx63lQ/W2RwaNhBz-I/AAAAAAAADFI/u_Q8efyb5Bcu5YxEeMq32-XpN_SxHrfNwCLcBGAs/s1600/Utagawa%2BKuniyoshiClering_water_at_Horikawa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" border="0" data-original-height="1155" data-original-width="800" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-Ghi2TKx63lQ/W2RwaNhBz-I/AAAAAAAADFI/u_Q8efyb5Bcu5YxEeMq32-XpN_SxHrfNwCLcBGAs/s400/Utagawa%2BKuniyoshiClering_water_at_Horikawa.jpg" title="Yei Theodora Ozaki, Wojownicy dawnej Japonii, Carmaniola, Okres ochronny na czarownic" width="276"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">"Clering water at Horikawa" by Utagawa Kuniyoshi</span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b> Randka z samurajem</b><br>
<br>
<span style="font-size: x-small;"> <i><span style="font-size: xx-small;"> <b>Na marginesie… Marginesowi </b></span></i><br><br>Wiosenne wiśnie,<br>Kwiaty pomarańczy latem,<br>Jesienne chryzantemy,<br>Zmieszana wśród nich<br>Na każdą jednako padnie rosa*.</span><br>
<br>
W letni upalny dzień siedzieliśmy na ławeczce w cieniu olbrzymich platanów. Porywisty wiatr co chwilę przynosił orzeźwiającą mgiełkę z pobliskiej fontanny. Z okładki spoglądał na nas budzący lęk samuraj pędzla Utagawy Kuniyoshiego. Ekspresyjna poza, przerysowany grymas na twarzy i skierowana ku nam broń świadczyły o jego wojowniczej i nieulękłej naturze. Co mi tam – pomyślałam – skoro dałam radę Toyotomiemu Hideyoshi, to poradzę sobie z innym buńczucznym samurajem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
Yei Theodora Ozaki (1871– 1932) była jedną z prekursorek przekładów japońskich baśni i opowiadań na język angielski. Pani Ozaki była córką arystokraty Ozakiego, jednego z pierwszych Japończyków, którzy przybyli by studiować na Zachodzie, i Bathią Catheriną Morrison, córką jego nauczyciela. Po rozwodzie rodziców Yei pozostawała początkowo pod opieką matki i dopiero jako nastolatka pojechała do ojca, do Japonii, która ją zauroczyła. Wkrótce jednak opuściła dom ojcowski, bowiem nie chciała się zgodzić na zaaranżowane małżeństwo. Przez lata zarabiała na utrzymanie zatrudniając się na stanowisku nauczycielki i sekretarki. W tym czasie wielokrotnie podróżowała między Japonią i Europą i… korespondowała z japońskim politykiem Yukio Ozaki, za którego potem (1904) – mimo zbieżności nazwisk nie było między nimi więzów krwi – wyszła za mąż. Rok wcześniej wydała pierwszą książkę „The Japanese Fairy Book” (1903). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/08/ei-theodora-ozaki-wojownicy-dawnej.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5181984173548244666.post-83177699401678293212018-08-01T18:05:00.000+02:002018-08-01T18:05:37.255+02:00James Marlon "Księga nocnych kobiet"<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-yxFV6PnUaPM/W2HQlGmY8qI/AAAAAAAADEg/B2L_lj4hlY0Tjva5PpVGbcBbTKvKeU8lACLcBGAs/s1600/Mumbett70.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="899" data-original-width="651" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-yxFV6PnUaPM/W2HQlGmY8qI/AAAAAAAADEg/B2L_lj4hlY0Tjva5PpVGbcBbTKvKeU8lACLcBGAs/s400/Mumbett70.jpg" width="288"></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Mumbett by Susan Anne Livingston Ridley Sedgwick (1788–1867)<br>Credit Line: <a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mumbett70.jpg">Wikimedia Commons</a></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: small;">Między zemstą a wolnością</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">"Jak czarnuch umie czytać, to umie planować, choćby to była minuta do przodu. Coś jeszcze ci powiem o czytaniu. Widzisz to? Za każdym razem jak to otwierasz, jesteś wolna. Wolność jest tutaj i nikt nie będzie wiedział, żeś wolna, tylko ty".*</span> <br><br>Jamajka, cząstka Karaibów, których historia – jak mawiał Gabriel García Márquez – jest wypełniona magią. Można tę wypowiedź potraktować jako przenośnię czy też wyjaśnienie własnego sposobu widzenia świata przez kolumbijskiego pisarza, ale ona tam naprawdę jest. Nie jako cudowna rzeczywistość wabiąca oczy Europejczyków bujną przyrodą. To mroczna magia przywieziona na wyspę, która stała się dla nich piekłem, przez czarnoskórych niewolników. Jej cień przetrwał w religiach synkretycznych, których twórcy połączyli chrześcijańską wiarę z rytuałami afrykańskich przodków. Chyba najbardziej znany jest ruch Rastafari ale to nie jedyna grupa wyznaniowa na Jamajce czerpiąca z wierzeń plemiennych. Podczas mojej ostatniej literackiej wizyty na tej wyspie<b> <a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2017/08/kei-miller-ostatnia-kobieta-wyrocznia.html">Kei Miller „Ostatnia Kobieta-Wyrocznia”</a></b> miałam okazję spotkać przedstawicielkę grupy wyznaniowej Jamaican Revival. Jej historia to czasy współczesne, lecz niestety przyznać trzeba, że choć zmieniło się tak wiele, to pewne schematy funkcjonują nadal.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a href="http://okres-ochronny-na-czarownice.blogspot.com/2018/08/james-marlon-ksiega-nocnych-kobiet.html#more">Czytaj więcej »</a>Carmaniolahttp://www.blogger.com/profile/01552838788151642905noreply@blogger.com2